Hani savrulup gelse ellerinden
Yağmurlu biraz tenha
Bir söz mevsimi daha
Ne can yakıcı şiirler söylenir
Gözündeki nem için

Sözün ince sarrafları saklanmış
Oysa ne özge çağlar tanıdık biz
Gündüzleri Tanpınar
Akşamları Haşim’di
Yepyeni bir dil kurmalıyım şimdi
İçimde kaynayan cehennem için

Üç oda bir evim var
Bir gözünde bölünmüş bir dolunay
Bir gözünde gül redifli bir çocuk
Bir gözünde karanfil şarkıları
Varsın rüya desinler
Üç gözlü hanem için

Hiç kimse alınmasın
Gücenmesin hiç kimse
Bu karanfil şefkatin milâdına
Bu karanfil acılar anıtına
Bu karanfil sevgili annem için