(Arnavutköy Cemal Reşit Rey İlkokulu 3/B Sınıfı Öğrencisi)
Bir varmış bir yokmuş. Yemyeşil ağaçların içinde, insanların ahşap evlerde yaşadığı güzel bir köy varmış. Bu köyün her yerinde ayçiçekleri yetiştiriliyormuş. Bu yüzden de köyün adı Ayçekirdeği Köyü’ymüş. Bu köyde çocuklar güle oynaya yaşarlarmış. Köyde yaşayan herkes çok mutluymuş.
Diğer köylerde yaşayanlar onların neden bu kadar mutlu olduklarını merak ederlermiş. Köylülerin mutluluklarının sırrı her akşam yedikleri ayçekirdekleriymiş. Ayçekirdeğini yemeden uyuyamazlarmış. Onlara çok yakın olan Sinanköy’de yaşayan Ali Amca bu sırrı çok merak etmiş ve dayanamayıp, Ayçekirdeği Köyü’ ne gelmiş. Orada oynayan dokuz yaşındaki Yasin’i yanına çağırmış. ‘’Siz neden bu kadar mutlusunuz?’’ diye sormuş.
Yasin, ”Köyümüzde ayçiçeği yetiştirip, onun çekirdeklerini her akşam ailece yiyoruz.” demiş.
Ali Amca, ”Peki bu ayçekirdeklerini diğer köylerle de paylaşıyor musunuz?” diye sormuş.
Yasin, ”Şimdiye kadar diğer köylerden hiç isteyen olmadı ama biz köy içinde birbirimizle sürekli paylaşıyoruz. Zaten paylaşmazsak mutlu olamayız.” demiş.
Ali Amca, ”Bana da bir ayçiçeği tohumu verir misin?” diye sormuş.
Yasin cebinden çıkardığı ayçekirdeğini Ali Amcaya vermiş. Ali Amca sevinerek köyüne dönmüş.
Ali Amca köyüne gider gitmez ayçekirdeğini bahçesine ekmiş. Ona çok iyi bakmış ama diğer köylülerle paylaşmamış. Ayçiçeği büyümüş.

Çekirdekleri oluşmuş. Ama Ali Amca çekirdeklerini sadece ailesiyle paylaşmış. Yasin’in söylediği gibi her akşam ayçekirdeği yemişler ama mutlu olamamışlar. Ali Amca, ”Yasin acaba beni kandırdı mı?” diye düşünmeye başlamış. Ali Amca, Ayçekirdeği Köyü’ne tekrar gitmiş. Yasin’i bulmuş ve ona sormuş:
– Ayçekirdeklerini yedik ama neden hala mutlu olamadık?
Yasin:
– Ali Amca ayçekirdeklerini tüm köylüyle paylaştın mı?
Ali Amca:
-Hayır sadece kendimiz yedik.
Yasin:
– Köyündeki diğer insanlarla da paylaşmalısın. Ancak o zaman mutlu olabilirsiniz.
Ali Amca tekrar köyüne dönmüş ve ayçekirdeklerini tüm köylülerle paylaşmış.Herkes bahçesine ayçiçeği ekmiş ve büyütmüş. Sinanköy’deki köylülerin hepsi, her akşam ayçekirdeği yemişler ve bir süre sonra onlarda diğer köydekiler gibi mutlu olmuşlar. Paylaşmanın önemini anlamışlar. Her zaman ayçiçeği yetiştirmeye ve paylaşmaya devam etmişler.